vrijdag 9 september 2011

De gewone dingen

Je kent dat wel, eerst moet je even wennen als je in een ander huis op bezoek bent, logeert of vakantie viert. Na een paar dagen beginnen sommige dingen al gewoon te worden en na een week heb je het gevoel alsof het huis van jou is. Ik heb altijd sterk de behoefde meteen met meubels te gaan lopen slepen of andere zaken te veranderen, maar dat ter zijde. Het gaat erom dat je aan dingen went en dat ze op een dag zo gewoon zijn dat je ze niet meer opmerkt, misschien alleen als ze er niet meer zijn. Zo zijn er van die eigenaardigheden die je hebt als je op een woonark woont. Als je mij vraagt wat is er anders in een woonark in vergelijking tot het bewonen van een ‘gewoon’ huis. Dan is dat het eerste punt: het is niet gewoon. Ten tweede natuurlijk de enorme hoeveelheid water om je heen. En om maar iets te noemen de muggen die dat aantrekt. Dit jaar, ondanks de waarschuwingen, nog niet zoveel van gemerkt, maar goed. Het komt toch regelmatig voor dat ik die vraag niet eens zo snel kan beantwoorden. Het is zo gewoon om liggend vanaf de bank de weerspiegeling van de golven dansend op het plafond te hebben. Het is zo gewoon om een dobber aan je sleutelbos in je handtas mee te dragen. Vorige week hadden we een arkenfeestje. Gewoon niets meer of minder dan een buurtfeestje, weliswaar in het weiland met met de vuurkorf erbij. Ik vroeg aan een nieuwe buuv of ze al een keer in het water was gevallen. Ze keek me aan of iets oneerbaars voorstelde. Neem van mij aan, als je in een ark woont en ook nog over moet varen om de weg te bereiken, dan val je regelmatig in het water. Met je kleren en de spullen die je toevallig bij je hebt (is me gelukkig met mijn i-phone nog niet gebeurd. Ik heb toch de indruk dat die er minder goed tegen kan dan menig Nokia toestel dat hier te water is gegaan en het na opdrogen gewoon vrolijk verder belde). Met ‘hier’ bedoel ik mijn buurt, waar zo'n 28 arken liggen en waar het nachtwerk wordt als je alle verhalen wilt horen van tantes in hun kerst-outfit, meubelbezorgers en de 78 jarige nieuwe liefde van ma die te water gingen. Het zijn de bekende verhalen, je kunt je het zo voorstellen als je hier woont en vooral ook dat wat je als eerste doet als uit het water komt: kijken of iemand je heeft gezien;-)

zaterdag 2 juli 2011

Waar begin je mee?

Als je een nieuwe woonark wilt laten bouwen op een ligplaats die je goed kent dan weet je waar de zon op en onder gaat. Waar het rustig is of juist meer ‘verkeer’. Vaak weet je dan vrij snel waar je de voordeur, het uitzicht en een terras wilt. Als je de nieuwe ligplaats niet goed kent is het aan te bevelen er veel te komen of te slapen, zodat je op verschillende momenten van de dag en in de week de ruimte en de geluiden ervaart.
Toen we de financiering rond hadden (na 6/ 8 weken) konden we direct aan de slag met een snelle schets. Wij gingen er een avondje voor zitten.
De maximale lengte, breedte en hoogte werd bij ons door de gemeentelijke regels bepaald. Dan stel je jezelf de volgende vragen: Hoeveel ruimte heb je nodig en voor welke activiteit? Waar wil je buiten kunnen zijn? Waar wil je koken, actief zijn of relaxen? Dit alles hangt samen met de vraag of je daar een uitzicht bij wilt of juist meer beschutting. Waar wil je slapen? Dat was voor ons niet zo moeilijk. In een lage ark (bij ons 3.50 m. boven de waterlijn) kun je in de beneden ruimtes alleen bovenlichten plaatsen en bij een nog lagere ark zoals vele in Amsterdam zelfs alleen indirect daglicht. Wel werkt het water om de bak heen zeer isolerend (temperatuur en geluid). Zo'n benedenverdieping is dus uitermate geschikt voor slaapkamers, de badkamer, kastruimtes, een bibliotheek, tv-kamer of rustige werkruimte. De verdeling van de ruimtes was ons snel duidelijk. Dan nog even de raampartijen en het materiaal dat je zichtbaar aan de buitenkant wilt. Dat is meestal moeilijker zelf te bedenken omdat je als leek niet weet wat er allemaal mogelijk is.
TIP: ga vooral kijken op plekken met veel woonarken. Er zijn de laatste jaren heel wat nieuwe arken verschenen en bijna iedereen zal je met open armen ontvangen en verhalen vertellen. De meeste mensen zijn er trots op willen graag hun ervaringen delen.
Goed, die eerste schets zorgt ervoor dat je met elkaar, woonwensen op stelt. Nu kun je gaan overleggen met een ontwerper/ architect en van gedachten wisselen met arkenbouwers over de mogelijkheden binnen jullie budget. Het echte werk is begonnen.

zaterdag 25 juni 2011

Renoveren of nieuwbouwen?


De oude ark had een breedte van 4 meter en was 17 meter lang. Op deze plek was het mogelijk naar een opbouw van 6 meter breed te gaan plus 2 meter drijvend terras. Tsja, dan is het natuurlijk heel aantrekkelijk om er een bak onder te leggen van 7/8 meter breed. Dan heb je meteen een drager voor het terras en mogelijkheden voor kasten in het ‘ruim’. Dus ± 200 m2 woonoppervlakte!! Daar hebben we niet lang over nagedacht.
Voor het bouwen onder het terras hebben we voor de zekerheid wel toestemming gevraagd bij de gemeente. Gezien de beperkte omschrijving in het bestemmingsplan konden ze daar niet echt iets tegen hebben, vond de ambtenaar. In de gemeente Waterland staan de arken sinds de jaren 80 in het bestemmingsplan. De grond erom heen en zelfs het water is ons eigendom. Waar in Nederland bezit je nou water?? Ze krijgen ons hier dus never nooit meer weg. Daar zullen vele arkbewoners jaloers op zijn. Sorry-.-, maar de gemeente was van mening dat de woonarken inmiddels beeldbepalend zijn en een goede trekpleister voor toeristen. Leuk als je op zo’n plek woont, ik sta inmiddels op vele vakantie foto’s, draaiend aan de katrol op ons pondje. Ja je leest het goed. Iedereen, die hier op de vaart woont, gaat met een pondje of roeibootje naar de overkant. Daar is de weg en zijn de parkeerplaatsen. Aan de kant van de arken liggen alleen de tuinen en beschermd weidegebied.

zaterdag 18 juni 2011

Een oude ark

Bij ons is het begonnen met een oude ark. De ark die in 2005 op onze huidige plek lag werd gebouwd in 1962 (mijn geboortejaar) een goed bouwjaar dus;-) Een goede betonnen bak als basis met een eenvoudige houtskeletbouw daarbovenop. Helaas wel bekleed met eterniet, het asbesthoudende materiaal dat veelvuldig gebruikt werd in die tijd. Het materiaal waar je maar beter kan afblijven. En dat had de bewoonster dan ook gedaan. Los van de groeimeters van de kinderen, die op de wand waren getekend, het schilderij op een van de slaapkamervloeren en later ook een heuse douche had ze er weinig aan gedaan sinds dat bouwjaar. Het bouw behang zat er nog op!! Wat ik leuk vond was het doorgeefluikje van de keuken naar de kamer, dat had ik als kind altijd spannend gevonden, als je dat bij een vriendinnetje in huis tegenkwam. En de mooie granieten aanrecht, die wel zo'n 15 cm te laag zat volgens de huidige norm. Nou ja, bij woonarken spreek je niet over normen en bouwbesluit. Daar kun je helemaal mee uit je dak gaan dus. Maar als je tegenwoordig een grote investering doet op een plek als de onze is het natuurlijk wel zinvol het bouwbesluit te volgen i.v.m. de eventuele verkoop later. Dan kun je de vormgeving voldoende toepassen dat jou ark ‘eigen’ maakt.
Enfin, op deze blog ga ik je in de loop der tijd vertellen hoe het wonen op een ark, maar vooral ook het verbouwen of nieuw bouwen kan verlopen.