Je kent dat wel, eerst moet je even wennen als je in een ander huis op bezoek bent, logeert of vakantie viert. Na een paar dagen beginnen sommige dingen al gewoon te worden en na een week heb je het gevoel alsof het huis van jou is. Ik heb altijd sterk de behoefde meteen met meubels te gaan lopen slepen of andere zaken te veranderen, maar dat ter zijde. Het gaat erom dat je aan dingen went en dat ze op een dag zo gewoon zijn dat je ze niet meer opmerkt, misschien alleen als ze er niet meer zijn. Zo zijn er van die eigenaardigheden die je hebt als je op een woonark woont. Als je mij vraagt wat is er anders in een woonark in vergelijking tot het bewonen van een ‘gewoon’ huis. Dan is dat het eerste punt: het is niet gewoon. Ten tweede natuurlijk de enorme hoeveelheid water om je heen. En om maar iets te noemen de muggen die dat aantrekt. Dit jaar, ondanks de waarschuwingen, nog niet zoveel van gemerkt, maar goed. Het komt toch regelmatig voor dat ik die vraag niet eens zo snel kan beantwoorden. Het is zo gewoon om liggend vanaf de bank de weerspiegeling van de golven dansend op het plafond te hebben. Het is zo gewoon om een dobber aan je sleutelbos in je handtas mee te dragen. Vorige week hadden we een arkenfeestje. Gewoon niets meer of minder dan een buurtfeestje, weliswaar in het weiland met met de vuurkorf erbij. Ik vroeg aan een nieuwe buuv of ze al een keer in het water was gevallen. Ze keek me aan of iets oneerbaars voorstelde. Neem van mij aan, als je in een ark woont en ook nog over moet varen om de weg te bereiken, dan val je regelmatig in het water. Met je kleren en de spullen die je toevallig bij je hebt (is me gelukkig met mijn i-phone nog niet gebeurd. Ik heb toch de indruk dat die er minder goed tegen kan dan menig Nokia toestel dat hier te water is gegaan en het na opdrogen gewoon vrolijk verder belde). Met ‘hier’ bedoel ik mijn buurt, waar zo'n 28 arken liggen en waar het nachtwerk wordt als je alle verhalen wilt horen van tantes in hun kerst-outfit, meubelbezorgers en de 78 jarige nieuwe liefde van ma die te water gingen. Het zijn de bekende verhalen, je kunt je het zo voorstellen als je hier woont en vooral ook dat wat je als eerste doet als uit het water komt: kijken of iemand je heeft gezien;-)
